Zmarł prof. Jacek Kozioł

Z głębokim żalem informujemy, że 16 września 2025 r. przeżywszy 76 lat zmarł Prof. dr hab. Jacek Kozioł. Profesor Jacek Kozioł był zatrudniony w naszej Uczelni w latach 1972-2004, pełnił liczne funkcje między innymi funkcję dziekana ówczesnego Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. 

Msza święta żałobna odprawiona zostanie w czwartek 25 września 2025 roku o godz. 13:00 w kaplicy na Cmentarzu Komunalnym w Podgórkach Tynieckich przy ul. Wielogórskiej 16, po czym nastąpi odprowadzenie Zmarłego na miejsce spoczynku.

Wyrazy współczucia Rodzinie i Bliskim składa społeczność Uniwersytetu Jana Długosza w Częstochowie.

Prof. Jacek Juliusz Kozioł był autorem około 50 publikacji naukowych poświęconych nanobiochemii, chemii materiałów i immunochemii. Jego prace obejmują badania nad immobilizacją leków na nanocząstkach tlenku żelaza (Fe₃O₄) oraz analizę ich właściwości fizykochemicznych i biologicznych. Publikował m.in. artykuły dotyczące cytotoksyczności chlorambucilu immobilizowanego na Fe₃O₄, modyfikacji właściwości leków przeciwzapalnych (ibuprofen, diklofenak) związanych z nanocząstkami oraz ich kontrolowanego uwalniania. Ważnym nurtem jego dorobku są prace nad zwiększaniem przeżywalności bakterii probiotycznych (Lactobacillus acidophilus, L. brevis) w środowisku o obniżonym pH dzięki zastosowaniu nanocząstek. Publikacje prof. Kozioła ukazywały się w czasopismach specjalistycznych z zakresu chemii, biotechnologii i farmacji, a ich wspólnym celem było opracowanie nowoczesnych rozwiązań nanotechnologicznych dla medycyny i biotechnologii.

Chemia organiczna i bioorganiczna

We wczesnym okresie swojej kariery prof. Kozioł badał strukturę i reaktywność związków organicznych, ze szczególnym naciskiem na pochodne puryn i pirymidyn, czyli podstawowe elementy kwasów nukleinowych. Analizował modyfikacje nukleozydów i ich potencjalne znaczenie biologiczne, w tym możliwość wykorzystania ich jako analogów leków przeciwnowotworowych lub przeciwwirusowych.

Chemia biologicznie czynnych cząsteczek

Następnie rozwijał prace nad bioaktywnymi związkami organicznymi – badał, jak zmiany w strukturze chemicznej mogą wpływać na ich aktywność biologiczną. W tym okresie interesował się również interakcjami chemicznymi w układach biologicznych oraz sposobami stabilizacji i modyfikacji biomolekuł, co stanowiło pomost do kolejnych etapów badań.

Immobilizacja biomolekuł i nośniki chemiczne

Kolejnym krokiem było poszukiwanie metod wiązania enzymów, leków i innych biologicznie aktywnych substancji z nośnikami chemicznymi. Te badania miały charakter prekursorski wobec późniejszych prac nad nanonośnikami – już wtedy pojawiała się idea kontrolowanego dostarczania substancji do organizmu i poprawy ich stabilności.

Nanobiochemia i nanomateriały

Doświadczenia z wcześniejszych badań doprowadziły prof. Kozioła do zajęcia się nanotechnologią. Skupił się na nanocząstkach tlenku żelaza (Fe₃O₄), badając ich właściwości fizykochemiczne oraz możliwości praktycznego wykorzystania. Opracowywał metody immobilizacji leków cytotoksycznych i przeciwzapalnych, badał kontrolowane uwalnianie substancji czynnych, a także analizował interakcje nanocząstek z bakteriami probiotycznymi, otwierając drogę do ich zastosowania w farmacji, biotechnologii i medycynie.

Ścieżka naukowa prof. Jacka Juliusza Kozioła prowadziła od klasycznej chemii bioorganicznej (badania nad nukleozydami i bioaktywnymi związkami organicznymi), przez eksperymenty z immobilizacją biomolekuł, aż po nowoczesną nanobiochemię i wykorzystanie nanocząstek w medycynie. Jego dorobek ukazuje ewolucję od badań podstawowych do aplikacyjnych, zawsze z myślą o praktycznym wdrożeniu wyników w obszarze zdrowia i biotechnologii.